خواطر

مش راضى وطول الغربه ..
انا فى حدادى....
باصرخ واقول ااااااااااااه...
يا بلادى يا ولادى فى الغربه
بتنادى......

وسامع صرخة الم فى الوادى...
وانا لسه فى حدادى....
بأكتب كل يوم تأبين...
وفيكى انتى بالتحديد..
وراضى بقسوة غربتك ليه
والتنديد....
بس لما الغربه ...
تلبسك توب الكدب والتأنيب...
وتضيع الحقيقه بالتأليب...
يبقى انا مش راضى...
وطول غربتك انا فى حدادى....
ويا بلادى يا ولادى فى الغربه..
بتنادى...
والعشره ...اللى بينى وبينك
بتقولك يا حلوه فينك...
والغربه...لما ابكيها وتبكينى
اقعد معاها ....
اشكيها ....وتشكيلى...
ولما تمشى الغربه...
وتجينى...
الاقى الدمعه... فى عنيكى مأسوره...
والنفس ...اللى كانت فى السماء..
فى الارض مكسوره...
وكلامك الحلو ...
والبسمه اللى كانت فى الوجه ...
محظوره...
واصحى على طيفك...
بيروح للغربه تانى ويعانى....
وانا دى من تانى ...
يا بلادى ياولادى فى الغربه...
بتنادى...
ياولادى ....حبر القلم....ألم...
كتب حروف الكلام ع الورق....
جف واتحسر....
نزلت دموع العين.....نقط...
ع الحروف....بتفسر..
بس انتى اللى
قلبك مات....فى الغربه....
وما عادش يتأثر.