كنت عارف ....
ان دى بداية نهايتك..
كنت عارف...
انك ماشيه ف جنازتك
لابسه عبايتك السوده...
متقسمه.....

ومرسومه ع الموضه...
بتضحكى ....
وبتعاندى نفسك...
مش عارفه حتى اسمك...
مافيش...
فى يوم افتكرتك.....
بس انتى اللؤم واخدك....
وعارفه تفكرينى...
وتذكرينى وتقهرينى...
كل دا مش مهم عندى...
المهم النهايه....
انك وحيده ماشيه فى جنازتك...
والله ....
مش شماته فيكى....
يمكن فى يوم تعرفى...
انى.... انا ....الوحيد....
من بعيد.....
اللى ماشى فى جنازنك

انا ...انا...
انا اللى طول عمرى ما فرحت....
انا ...
اللى مستنى يوم فرحك...
انا....
اللى سافر قلبك من غير وداع...

وسابلى فى القلب جرحك...

انا اللى غربتك فى عنيه دموع...
بتنزل ع الخد...
تمسح من ع الخدود دمعك....
انا...
اللى باكلم فيكى...
العشق والتنهيده والاهه...
وبنادى الغربه تحميكى ....
وترجعك ليه مرتاحه...
انا ....
اللى بافكر فيكى فى الساعه..
مليون ثانيه...
انا...
اللى شوقى ليكى فى القلب حاجه تانيه...
انا.....
اللى باموت بيكى كل يوم ....
موت حقيقى وانتى مش داريه....
انا....
اللى مستنى تموت الغربه فيكى...
وتيجى لقلبى بين
ثانيه والتانيه

 

العيد....
فرحه......
عند كل الناس...
وانا كل عيد.....
عندى فى غربتك...
باعيشه بالاحساس....

ماتت....
مشاعر حضرتك....
لو.... كنتى...
فى غربتك ....
زى كل الناس

افرد قلاع مركبك....
قرب....
محدش فى الكون..
يتحملك....
وادى انت بتجرب...

تعالى.....
تلاقينى مستنى...
علشانك ح اكتبلك...
واغنى....
وم حضرلك...
الحنه والطرحه...
وفى عنيك...
ح ازرع لك الفرحه....
وتنزع ...
من قلبى احزانى...
واعلن...
فى عينبك .....
عنوانى

كونى...
كونى.. شيئا...
فشيئا...فشيئا...
واخطى عبر الدروب...
رويدا رويدا...

واسمعى منى قولا
لا تهربى بين الدروب...
فلن تختفى منك الذنوب
ولتكونى حمامة ...
فى كل الحروب...
لا تُدمنى..
يوما عنادك....
اتركيه ...
ارفضيه ..
انحريه...
كى لا يكون العمر...
هجرا..
وعنفا...
وكفرا...
اُقتليه...
كى لا تكونى ...
مثلى او مثلها...
لا ترتدى يوما ثوبها...
اخلعيه...
حتى لا تُسقط منك
نفسك...
او يُبعد عنك اسمك
حتى لا تسقط..
منك الامانى...
شاركى لحن الاغانى ...
واعزفى...
كونى العطاء...
والستر والغطاء...
كونى سترا للعيوب
لعلى المولى ...
يُمحى عنك ...
كل الذنوب

لم اتخيل يوما
مثلك....
امرأة...
لم اتخيل
يوما ان...

اسقط...
ان اضعف...
او ان يجذبنى
حضنا...
كالاطفال...
شيئ محال...
ان يروينى ...
عشقك..
رغم البعد..
عطفا ..
حبا وحنانا...
وانى فيكى طفلا
يتأوه الما...
حين تغيبى عنه
يتملكه الخوف...
اتخذينى طفلا...
اتمتع فيك عمرا
بحنان الام...
زيلى عنى همومى

وجبال الغم...

اماه.....اسجل...
خطايايا امامك..
وكل البشر...
يوما اخطأت ....
تحديت القدر...

حتى افتقدتك....
تاه الدرب منى....
على قارعة الطريق...
وانهزم الفريق....
وفقدت احلامى بعد الربيع.....
واسرع الدرب الخطى..
اماه....
انتظرينى....
فانا فى انتظار القطار....
ما عدت يا امى...
اطيق الانتظار....
فليأتى القطار.....
فليأتى القطار

فاضلك .....
فى القلب حبه...
حنين ....شوق...
ومحبه....
كل شيء حلو....

فيكى بيستخبه...
كل اللى فيكى اتغير...
بقى حالك يحير...
وانا قلبى ما اتغير...
وساعات روحى...
بتروح تزورك...
وتلاقيكى تايه...
فى حضورك..
دافنه الحزن ...
فى سرورك....
فاضلك فى القلب حبه
تعالى قبل ماتروح....
ومنك تستخبه

 

مش راضى وطول الغربه ..
انا فى حدادى....
باصرخ واقول ااااااااااااه...
يا بلادى يا ولادى فى الغربه
بتنادى......

وسامع صرخة الم فى الوادى...
وانا لسه فى حدادى....
بأكتب كل يوم تأبين...
وفيكى انتى بالتحديد..
وراضى بقسوة غربتك ليه
والتنديد....
بس لما الغربه ...
تلبسك توب الكدب والتأنيب...
وتضيع الحقيقه بالتأليب...
يبقى انا مش راضى...
وطول غربتك انا فى حدادى....
ويا بلادى يا ولادى فى الغربه..
بتنادى...
والعشره ...اللى بينى وبينك
بتقولك يا حلوه فينك...
والغربه...لما ابكيها وتبكينى
اقعد معاها ....
اشكيها ....وتشكيلى...
ولما تمشى الغربه...
وتجينى...
الاقى الدمعه... فى عنيكى مأسوره...
والنفس ...اللى كانت فى السماء..
فى الارض مكسوره...
وكلامك الحلو ...
والبسمه اللى كانت فى الوجه ...
محظوره...
واصحى على طيفك...
بيروح للغربه تانى ويعانى....
وانا دى من تانى ...
يا بلادى ياولادى فى الغربه...
بتنادى...
ياولادى ....حبر القلم....ألم...
كتب حروف الكلام ع الورق....
جف واتحسر....
نزلت دموع العين.....نقط...
ع الحروف....بتفسر..
بس انتى اللى
قلبك مات....فى الغربه....
وما عادش يتأثر.

18 اكتوبر...2012 .....
تاريخ جديد....
ليك انت بالتحديد...
وصيه ليك يا ابنى....
الحمل ...

ح يبقى عليك تقيل...
وح احملك بعدى...
مع ان الذنب مش ذنبى...
قلبى معاك يا بنى...

صعبان عليه.....
هو انت جيت...
فى الوقت الغلط...
فاضل فى العمر كام....
اوعى تطلع واد لبط...

صعبان عليه...
تدور الدنيا بيك...وتنططك...
وتشيلك وتحططك..
خايف تسقينى م الكاس....
وتحسننى بالاحساس...
معنديش لك حماس...
بس صعبان عليه...
ومكنش بايديه....
ولا شايف لك ملامح ...
والله يسامح...
اللى كان السبب...
واللى جابك فى وقت الغلط

 

الدموع فى عنيكى.....
غابه...
وانتى زى الديابه....
تاكلى فيها وتنهشى...
وتنامى وتفرشى...

وعنيكى مفتحه ولا بترمشى...
الدموع فى عنيكى....
استجابة شيطان...
فاشل وسافر...
ومعاه اكتر من مره...
عنادها كافر...
الدموع فى عنيكى ...
مالهاش مثيل...
تقتل قتيل....
وبرضه تنزل وتحلف ...
ستين يمين...
الدموع فى عنيكى ...
كدبه..
سيف وحربه....
وضربه بعد ضربه...
الدموع فى عنيكى
استحاله تكون دموع بشر..
دا انتى قاتله بيها ...
كام بنت وكام نفر....
روحى يا شيخه.....
دا انتى قلبك حجر...
واستحاله تكون دموعك .....
دموع بشر

 

لا تسألنى عن اشياء....
فانا .....
ما عدت اعرف شيئا...
الا...ان.....
حزنا كامن فى الاعماق...

وان الدمعة بنت الاحداق...
لا تسأل عن شيء
لا اذكر شيئا....
الا....
انى فتاتا..
فى قبرى......
حيا....كالاموات...
لا تسألنى...
عن شيء قد مات...
اسألنى عن الاموات
وعن الاشباح ....
يمكننى الافصاح...
فانا ما عدت حيا....
انا ذكرى كانت
اما ماض كان...
هرما فى عيون الناس..
واليوم ...
ما عاد هذا الاحساس...
سقطت نفسى...
من نفسى....
قتلت.
لم اتعود يوما...
ان يهزمنى حب او قلب...
او طلقات رصاص
لم اتخيل يوما....
ان اهزم....
او ان اشترى حبا او عطفا...
من فلذات الاكباد...
او ان احرم..
او يقتل حلمى ..
من رؤيا الاحفاد...
لم اتخيل ابدا....
ان ينهار الهرم الاكبر قجأه...
من نظرات الحساد

 

السعاده وقتها قصير..وبيفوت...
وان جت قصيره...
تبقى زى العمر والموت
بنخاف عليها تمر...
بعدها كل شيء مر...

وخداهم الدنيا...
فى طريق الشر...
هى اللى بتبعتر....
وانا اللى فيها بالم
شايل فى قلبى ....
عليكم الهم..
عايز اجمعكم
والسعادها ف قلبى تتلم...
واقف فى سكتى شيطانك يا دنيا
وحبهم فى قلبى حاجه تانيه..
مش لاقى طريق يجمعنا...
ولا صوت حق....
ينادى فيكى بالخير...يسمعنا...
هو انتى ليه بتعاندى...؟؟؟؟؟؟؟؟؟
عمرك قى يوم ماتهاودى....
يا انا يا انتى يا دنيا....
يا السعاده فى يوم ترجعلى...

 

بيرن الوتر فى العود....
واللحن الحزين...
يقرب يقرب ...
يروح بعيد ويعود...
حالات القلق والشد...

بتشد الوتر شد..
بتفجر البركان...
فى مشاعر الانسان...
مايفرقش بين حد..
يصرخ المظلوم..
ينادى ع المحروم...
تسكت الاصوات...
تسكن مع الاموات...
وتضيع الحق..
وتموت مع الايام...
محاكم العدل...
وهو دا الظلم....
اللى ما وردش على حد

 

مش ممكن تكونى ليه وطن....
الا اما اكون فى عنيكى بطل...
هى دى الحكايه.....
واللعب ع الوتر...
انى اكون فى عنيكى وتر مهزوز...

متعزفيش عليه لحن...
تزهقى منه....
وترميه بعيد فى الوحل....
انى اكون عندك فكره بتعانى....
بكل المعانى...
وانى اكون مشاعر بتموت..
وانا حى فى سكوت...
وانى اكون ..ولا اكون...
شيء فى الكون...
وفكره تترسخ ...
والصوره تتوسخ...
وانا اعمى ومش دارى ...
ولا واخد شيء فى بالى...
وكنت بقوم واقاوم...
مش قاصد....
وللعبه مش راصد....
اصل انا كدا راجل...
من صغرى...
والكل عارف انى فقرى..
شهم وكريم حليم..
غضبى اليم ....
مش لئيم...
ودى مشكلتى...
ابيض يا ورد من ليلتى....
ما فيش سواد فى جنينتى..
ولما اكون زعلان....
ابات واصحى...
على مافيش...
وادى للغلطان ...
بقشيش....
عرفتى ليه يا قمر...
انا تعبان ....و باعانى...
انا كبير... مش لئيم...
بس ...
فهمت اللعبه متأخر...
وقاعد دلوقت باتحسر
كان القطر عدى وفات..
وانا مستنى..
وبقيت حتت وفتات...
وعدى قطر ورا قطر..
ملاقتش قدامى غير ...
ورقه وقلم وكتاب..
ومش عارف ليكى العنوان...
وضمير حى...
مش بيموت..
واحساس..
مش عارف يهدى ولايعدى ولا يفوت...
اصل الغلطه النهارده بحساب..
وانتى عايشه ف بحر كداب...
موجه عالى...
وشطه بعيد وقريب..
زى السراب ....
امله كداب وحنين...
وانا اللى اصلى..
فى حبك عيل..
وحياتك عندى
انا مش هين....
بكره تعرفى.....
مين ليكى وطن..
ومين حيفضل
فى عنيكى بطل..
وحنين.

 

مالك يا دنيا.....
بقيتى تعاملينا .....
بالساعه...والدقيقه...والثانيه...
وبتجرى بينا...وتجرحينا...
من حاره ...لحاره والتانيه...

بتجرجرينا....وتمرمغينا فى دروبك....
بتركبينا كل ساعه ذنوبك....
وتغربى ولادنا....
وتقتلى الحلم فى بلادنا...
مالك يا دنيا دواره...
هو انتى اللى فينا عايشه...
ولا احنا اللى فيكى بخساره...
نقسى اشوف فيكى ساعه حنيه
ترمينى فى بحور غرامك....
واركب فيكى موجه....
توصلنى لشط جنيه....
يمكن تكون ارحم عليا ....
من البنى ادميه.

 

مع كل ادان...
بيجمع كل الالام...فيه
و سامع وجامع...
كل المواجع...ليه...
وعامل قلبى.....

دواية حبر.....
ومنها تملى القلم....
ألم...
وتخط ع الورق...
خط....
وحروف الكلام....
من الاهه والتنهيده...
بتتنطط عليها الحروف
نط.....
وتصرخ الورقه.......
من الكلمه.....
اللى اتحطت عليها....
حط.....
وتنزل الدمعه....
تطفى الورقه ....
من نارها...
وتمسح منها خطوطها
وحروفها...
واعاند فى نفسى.....
وارجع تانى.....
اكتبها.

 

ما تخفيش منى..
ومن مشاعرك ...
ما تخفيش...
ادينى بس روحك..
بس ادهالى...

كفايه روحك عليه...
ومتستغربيش...
ما انتى برضه...
دخلتى قلبى....
واتحكمتى فيه...
خدتيه...وبادور عليه...
مش لاقيه...
هو انتى مالك....
عملتى ف قلبى ايه.....؟
بالراحه عليه شويه...
ما تخفيش...
ومتستغربيش...
ادينى بس روحك...
وما تخفيش...

 

 

ولادى.....وولادك ....
ع المركب السايره....
ايدى على ايدك.....
نخليها فى العايمه...
ونوزع الادوار....

مين فى الليل....
ومين فى النهار....
مين ع الصارى ....
ومين ع الدفه....
مين صاحب العفه...
مين ماسك البوصله...
ومين قاعد على شوال الرمل والحصوه..
مين يفرد قلاع مركبنا...
ويمشيها عكس الريح...
مين يرخى الشاغول ويهدى..
ويلمه ويعدى....
عايزين مراكبى يلاعب الريح...
ويكون امامنا فى التراويح....
مايفرقش بين سنى وشيعى..
ولا اخوانى....
ولا مسلم ونصرانى...
علشان الكل يظبطها .....
لما تميل.....
وتيجى وتروح.....
ولما الازمه تشتد....
ما حدش يحتد على حد..
علشان ولادى وولادك....
ايدى على ايدك..
نخليها فى العايمه...
و بلاش نوقف المراكب السايره

هنا دون ان تدرى...
حذارى ان تنحدرى....
هنا....
بئر اسرارك والسكون...
هنا...

بيت الشكوك....
وقصر الظنون...
انظرى حبيبتى...
المكان مازال...
ليته ما كان..
هنا ...
البدايه واللانهايه...
هنا العواصف والرياح
الاصوات والصرخات والحركات...
الحرمان والاشواق والاهات...
هنا....
اشلاء الذكريات المبعثره...
هنا ....
صور الانبياء المرسله....
ومهد الرسالات.
هنا كل الرسالات تكتمل...
الا رسالتى...
تدركين السبب ..؟؟؟
انتى شاهدى الوحيد...
تعرفين احداثا عجب
هنا...حبيبتى..
كل الاشياء...
يكفنها السكوت..
هنا كل شيء يموت.....
والدليل ..حبيبتى ...
بيوت العنكبوت

حكمت محكمة جنياتك...
انى اصوم العمر.....
وافضل بعيد عنك...
اتحرم من صورتك....
واشيل همك

اصلى وادعيلك...
ابعد واجيلك....
اقرا قرأنك وانجيلك...
اشرب مر صبرك....
واكتب على قبرك....
قصتى وغدرك...
ووصيتى بدفنك....
يلملموا رفاتى ...
ف حضنك...
اشيل عنك عذاب حكمك...
واحمل من جديد اسمك...

 

سنين عموى باهرب....
منى فيكى
علشان ابات.....
واصبح الاقيكى....
تحكى واسمعلك.....

اهدى من روعك.....
وامسح من على ....
الخدود دمعك.....
واسمعك غنوه....
تندهلك....
واعزف انا لحنك.....
سيبت همومى تركبنى...
طار الهم بيكى....
شربنى مرارة صبرى....
خلانى اهرب انا منى....
ومن عيون الناس....
اكتم الدمعه..
.تفضحنى الاهه...
والاحساس

 

انتهى عصر الانبياء...
لم تعد هناك رسالات...
كل الرسالات تكتمل..
الارسالتى ....
لم تحتمل ...

هنا...
يموت الناس احياء...
يبقى الانين والاعياء...
تتناثر حروف الرساله...
تخطلت المعانى والاسماء....
تذوب الحقيقة فى الاشياء..
كل الاشياء تتغير..
حتى الاشلاء تتحور
وتبقى الرساله....
لم تنتهى..

 

انا .....
من انا......؟؟؟؟
لا توجد ...
عندى الانا...
من اجلك...

كل يوم اموت...
واندثر...
الفرح يغيب ....
وينتحر....
تعالى....
كونى مثلى انا...
مازال فى العمر بقيه...
ارفعى عنى
عبء الانتظار...
مازال فى العمر بقيه...
الامل...
والامانى....
والانتصار...
الان ...
انا قد عرفت من انا....
انا الا يثار...

لما يبقى
سجنك
قفص حيطانه
عيدان الم
ويغازل طيفك

خيالى
اللى اتحرم
وانا اللى كنت
ليك كعبه وحرم
يا ويلك يا قلبى
لما يبقى سجانك
ما يعرفش
معنى الكرم

وفى اخر ضوء للنهار....
شعاع شمسك بينهار....
وعلى سطح مية بحارك...
بيدوب شعاع شمسك ونارك....
وتيجى العتمه وتغطى...............

وليل الوحده فيكى بيبكى............
لا شعاع شمسك بيحميكى........
ولا الليل بيئويكى.......................
بكره الزمان....يبيع ويشترى ...
فيكى.....

 

الحقيقه
انى اسف ....
ع الاختيار...
واسف كمان...
على سرك فى الوجود...

اسفى مالوش حدود...
وما عادش ينفع...
النهارده الاسف..
فات المعاد...
ولازم نفض الحداد...
نصحح الاختيار...
وتكون انت البطل..
اخلع توب العواطف...
اتعلم تنحنى ...
قدام العواصف....
اتعلم العوم ....
قى بحر الهموم..
وارسى ع الشط....
فرغ مشروبك م السموم...
وحط الهموم .....حط.....
فووووووووووووق.....
م الوهم....
اوعى عناد شيطانك....
اوعى الكدب
اوعى الظلم والجهل.....
علشان تصحح اختيارى...
وتطفى لهيب عارى...
علشان تكون بطل....
علشان تختارلك ....
وطن صح...

عمرك...
طول طريق سفر..
عمرك....
مسافه بيتحداها الزمن...
قابلت فيها ...

كام نفر....
كام علامه ...
كام اشاره ....
............بتنكسر..
قابلت فيها...
كام حبيب... رحل...
كام صديق... غدر.....
كام كدبه ...
........بتنتشر.....
كام وكام وكام...
كل ما يطوى الزمان...
مسافة عمرنا...
يبقى فات الاوان....
وكل شيء...
بيفوت اوانه...
لما يقل فى الكون امانه...
وقول على الدنيا السلام....
لما يموت جوانا الكلام...
وندفن الصوت جوا السكات..
ولما يضيع م الحر القرار..
والنهار الساطع يبقى عار...
وتلاقى الضلمه بتداريك..
فجأه....
متلاقيش معاك شريك...
يبقى فات اوانك...
وانطوى الطريق ....
بين انياب زمانك.....
ساعتها...
قول على الدنيا السلام.

وانا راجع فى الطريق
قابلت فى سكتى ...
جد ومعاه حفيد...
رق قلبى وحن...
وجريت عليه..

قطعت عليه سكته
واديته بوسه على جبهته
والدمعه من غبر ما ادرى
نزلت على خدى...
بللت هدومى وحجرى..
بص الطفل باستغراب...
ليه ولجده...
وشاف نظرة الاعجاب.
وحس البوسه..
على خده...
طبطبت على ضهره..
وملست على قصته وشعره
وقولت له...
جدك يا بخته.....
مين قده.....

بصى للصوره...
بصى حواليكى وفكرى..
لو لقيتى الصوره حلوه....
لو لقيتى فيها غنوه...
خليكى فيها....

بلاش ترحلى...
بصى للصوره من جوه...
ح تلاقيها حكاوى مره...
خايف عليكى....
يحطوا اسمك فى الكتاب...
وحروف اسمك الفرحانه...
تصبح عذاب...
ساعتها مش حيفيد الندم...
ولا ينفع عتاب...
بصى...للجده والخاله...
واللى بتسموها عمه....
واللى مجمعه اللمه...
حتلاقى غيبه ونميمه...
كدب ونفاق وقلة الذمه...
بصى ...فكرى...متتكلميش...
لو انتى حاسه بالامان...
لو عندك حمايه حتى فى المكان
او اى شيء عندك ليه مذاق...
لو الفرح عندك طعمه مش حراق..
لو شايفه عندك السعاده ...
ع الوجوه باينه...
حتلاقيهم لابسين قناع...
كدب وخداع...
لو لقيتى كلامى صح...
مش ح اقولك ارحلى...
لالالالا ....ارجولكى...تعالى
اهربى ....اهربى.

عمرك...
طول طريق سفر..
عمرك....
مسافه بيتحداها الزمن...
قابلت فيها ...
كام نفر....

كام علامه ...
كام اشاره ....
............بتنكسر..
قابلت فيها...
كام حبيب... رحل...
كام صديق... غدر.....
كام كدبه ...
........بتنتشر.....
كام وكام وكام...
كل ما يطوى الزمان...
مسافة عمرنا...
يبقى فات الاوان....
وكل شيء...
بيفوت اوانه...
لما يقل فى الكون امانه...
وقول على الدنيا السلام....
لما يموت جوانا الكلام...
وندفن الصوت جوا السكات..
ولما يضيع م الحر القرار..
والنهار الساطع يبقى عار...
وتلاقى الضلمه بتداريك..
فجأه....
متلاقيش معاك شريك...
يبقى فات اوانك...
وانطوى الطريق ....
بين انياب زمانك.....
ساعتها...
قول على الدنيا السلام..

اهربى...
كيفما شيئتى....
فلن يفيد ....
الهروووووووووووووب...
فالشمس تشرق...الى....
الغرووووووووووب

ثم الشروووووووق
وتعوووووووووووووود....
للغروووووووووووووووووب
انا ....الغرووووووب...
فى عمق البحر
احضنك....
انا الرسام ع الشط ....
ارسمك...
انا الامواج برفق الحب
احملك...
انا من اذا ....
تعرت...اناملكى...
استركى.....
انا منك ...انتى منى...
اتدرين...حبيبتى...
لن يفيد..
.الهروب منى .

 

جامحه انتى....
زى الحصان...
فين قوة الانثى ...
فى ضعفها...
فين الحنان...
انتى مش انثى...
انتى نوع جامح....
من.... العناد...

ااااااااااااااااااااااااه....

ااااااااااااااااااااااااه....
وسط زحمة القسوه
مش ناسى..
وساعات انسى..
انى مش انسان ...
فيه رحمة النسيان..

فاكر.....
ومش ناسى بعدك..
اصعب من طلوع الروح..
وكل الجروح بتنوح..
وباقاسى.....
وانا عاصى للنسيان
و نسيانى مش ناسى..
وساكن فى الهوى راسى..
رافض ينسينى
ويشرب معايا ...
نسيان كاسى..
ولما امسك القلم...
حروفى تتبعثر الم...
فى كراسى...
ولما اهرب منك وانام
اشوفك فى المنام
باحساسى..
ولما اصحى من نومى ...
اضحك واقولك....
صباح الخير...
يا تاج راسى

لما يبقى
سجنك
قفص حيطانه
عيدان الم
ويغازل طيفك
خيالى

اللى اتحرم
وانا اللى كنت
ليك كعبه وحرم
يا ويلك يا قلبى
لما يبقى سجانك
ما يعرفش
معنى الكرم

بابعت رساله ...
فاضيه من الكلام...
كأنى جاهل من غير علام...
فسريها زى ما نتى عايزه...
ولو مش عارفه....
قطعيها ولا احرقيها...

شمى دخان ورقها....
حيقولك ايه سببها....
وليه الغربه فيكى ساكنه
فى قلوب ولادها...؟؟؟؟؟
خلاص ....
بعد البراءه ....وحكم المحاكم...
مبقاش ليكى حاكم...
عرفتى ليه الرساله فاضيه من الكلام
مبقاش فى بينك وبينك سلام....

 

لما تقتلى ولادك.....
بدل المره ..........مرات...
ثمن الشهاده علشانك.....
براءه م الجنيات....
يبقى بينك ... و بين....
العدل مسافات...

فين حق الشهيد....؟؟؟؟؟؟
بتقولى مات...
هو انتى ...انتى ...
ولا زمان العدل فيكى....
ولى وفات

 

..................اجمل ما فيكى...
انى اهواكى
وانى اعبث
فى كل ما فيكى
باشواقى
واغوص فى اعماق العشق

وما عدت انساكى
ولا اكتب فيكى
الا صدقى باحساسى واحساسك
فلا تطلبى منى شيئا
واتركينى عاشقا
طول العمر اهواكى

 

لملمى....
اللى راح ...
الماضى...
والجراح..
لملمى ...
الوجع...

وارميه...
فى بحر..
والالم وياه....
حطيه..
فى نهر...
خلصينى...
طهرينى ...
من ذنوبى...
يمكن افوق...
من جنونى..
وان ما فوقتش...
اخلعينى...
من هدومى....
ومن همومى...
وحطينى..
تحت ...
حبات المطر...
ولملمى..
قلبى...
اللى انشطر..
واللى انكسر..
لملمينى ...
وارحمينى...

 

انا اللى طول عمرى ما فرحت....

انا ...انا...
انا اللى طول عمرى ما فرحت....
انا ...
اللى مستنى يوم فرحك...
انا....
اللى سافر قلبك من غير وداع...

وسابلى فى القلب جرحك...

انا اللى غربتك فى عنيه دموع...
بتنزل ع الخد...
تمسح من ع الخدود دمعك....
انا...
اللى باكلم فيكى...
العشق والتنهيده والاهه...
وبنادى الغربه تحميكى ....
وترجعك ليه مرتاحه...
انا ....
اللى بافكر فيكى فى الساعه..
مليون ثانيه...
انا...
اللى شوقى ليكى فى القلب حاجه تانيه...
انا.....
اللى باموت بيكى كل يوم ....
موت حقيقى وانتى مش داريه....
انا....
اللى مستنى تموت الغربه فيكى...
وتيجى لقلبى بين
ثانيه والتانيه

 

مستنيه ايه....؟؟؟

مستنيه ايه....؟؟؟
انا مستنى ....اهه رنتك...؟؟؟؟
وشايفه ايه بعيون غربتك
كل ما تغيبى عنى..
تزداد قسوتك..
وكل... كام عيد ....

تسمعينى رنتك...
بلاش تأثر فيكى القلوب الميته...
مش هى دى صلة الرحم..
ولا هى دى رحمتك...
هى راحت فين حنيتك...؟؟؟؟؟؟؟؟؟
فاكره لما كنتى معايا ....
عايشه فى غربتك..
كنت انا اللى ليكى ...
مأوى وملاذ فى دنيتك...
بلاش تبقى نسخه م الماضى...
وتسمعينى كلام فاضى ..
وتقولى ياله ...
هى دى صلة الرحم..
لا..... بلاش وحياة غربتك...

 

باسم هواكم ليه ...
بتطفوا الشمعه الباقيه فى لياليا
باسم العطف عليه بترشوا الشوك
فى طريق ايامى الجايه
يا شط كان مافورش هنا وحب وامانى
ازاى تسلم مركبى للحزن تانى...
الدنيا غايمه فى عيونى
على فين يا حزن مودينى...
فى رحلة الوهم البعيده....
فى رحلة الحزن الجديده

ابكى ..ابكى تحت اليالى
والخوف ملو الضلوع..
قلبى يابلاد غريبه بتنورها الدموع
رميت نفسك فى حضن ....
سقاك الحضن حزن......
حتى فى احضان الحبايب.....
شوك... شوك....... يا قلبى

بصى للصوره...
بصى حواليكى وفكرى..
لو لقيتى الصوره حلوه....
لو لقيتى فيها غنوه...
خليكى فيها....
بلاش ترحلى...

بصى للصوره من جوه...
ح تلاقيها حكاوى مره...
خايف عليكى....
يحطوا اسمك فى الكتاب...
وحروف اسمك الفرحانه...
تصبح عذاب...
ساعتها مش حيفيد الندم...
ولا ينفع عتاب...
بصى...للجده والخاله...
واللى بتسموها عمه....
واللى مجمعه اللمه...
حتلاقى غيبه ونميمه...
كدب ونفاق وقلة الذمه...
بصى ...فكرى...متتكلميش...
لو انتى حاسه بالامان...
لو عندك حمايه حتى فى المكان
او اى شيء عندك ليه مذاق...
لو الفرح عندك طعمه مش حراق..
لو شايفه عندك السعاده ...
ع الوجوه باينه...
حتلاقيهم لابسين قناع...
كدب وخداع...
لو لقيتى كلامى صح...
مش ح اقولك ارحلى...
لالالالا ....ارجولكى...تعالى
اهربى ....اهربى.

من انا......؟؟؟؟

انا .....
من انا......؟؟؟؟
لا توجد ...
عندى الانا...
من اجلك...
كل يوم اموت...

واندثر...
الفرح يغيب ....
وينتحر....
تعالى....
كونى مثلى انا...
مازال فى العمر بقيه...
ارفعى عنى
عبء الانتظار...
مازال فى العمر بقيه...
الامل...
والامانى....
والانتصار...
الان ...
انا قد عرفت من انا....
انا الا يثار...

 

 

كنت عارف

كنت عارف ....
ان دى بداية نهايتك..
كنت عارف...
انك ماشيه ف جنازتك
لابسه عبايتك السوده...
متقسمه.....

ومرسومه ع الموضه...
بتضحكى ....
وبتعاندى نفسك...
مش عارفه حتى اسمك...
مافيش...
فى يوم افتكرتك.....
بس انتى اللؤم واخدك....
وعارفه تفكرينى...
وتذكرينى وتقهرينى...
كل دا مش مهم عندى...
المهم النهايه....
انك وحيده ماشيه فى جنازتك...
والله ....
مش شماته فيكى....
يمكن فى يوم تعرفى...
انى.... انا ....الوحيد....
من بعيد.....
اللى ماشى فى جنازنك

مش راضى وطول الغربه ..
انا فى حدادى....
باصرخ واقول ااااااااااااه...
يا بلادى يا ولادى فى الغربه
بتنادى......

وسامع صرخة الم فى الوادى...
وانا لسه فى حدادى....
بأكتب كل يوم تأبين...
وفيكى انتى بالتحديد..
وراضى بقسوة غربتك ليه
والتنديد....
بس لما الغربه ...
تلبسك توب الكدب والتأنيب...
وتضيع الحقيقه بالتأليب...
يبقى انا مش راضى...
وطول غربتك انا فى حدادى....
ويا بلادى يا ولادى فى الغربه..
بتنادى...
والعشره ...اللى بينى وبينك
بتقولك يا حلوه فينك...
والغربه...لما ابكيها وتبكينى
اقعد معاها ....
اشكيها ....وتشكيلى...
ولما تمشى الغربه...
وتجينى...
الاقى الدمعه... فى عنيكى مأسوره...
والنفس ...اللى كانت فى السماء..
فى الارض مكسوره...
وكلامك الحلو ...
والبسمه اللى كانت فى الوجه ...
محظوره...
واصحى على طيفك...
بيروح للغربه تانى ويعانى....
وانا دى من تانى ...
يا بلادى ياولادى فى الغربه...
بتنادى...
ياولادى ....حبر القلم....ألم...
كتب حروف الكلام ع الورق....
جف واتحسر....
نزلت دموع العين.....نقط...
ع الحروف....بتفسر..
بس انتى اللى
قلبك مات....فى الغربه....
وما عادش يتأثر.

 

 

انا الورد...
فيه العسل...
وانتى النحله....
بتمصه....
وفى المملكه...

بتصبه...
يا هل ترى...
انتى شغاله...
ولا الملكه
بترصه...
من غيرى...
مامفيش عسل...
وتبقى انتى ...
دبان بنهشه

 

 

مش عايز اقولك

مش عايز اقولك..
ولا تقولى.....
سيبك منك ومنى....
لا يوم كنت منك...
ولا يوم كنت منى...

راجع الايام تقولك....
سيبها تحكى..
عنك وعنى....
سيبها ...تشهدك...
وتأدبك ...وتعذبك...وتألمك...
يمكن فى يوم تتعلم...
تحس بالناس وتتألم...
مع انى عارف...
ان عمرك يوم....
ما تتعلم.

 

متزعليش منى

متزعليش منى...
ومتصدقيش عنى كل الكلام...
متزعليش منى..
وخففى عنى الالام...
اوعى يقولولك انى عايش ع الدلع...
او يجبولك...الستات اللى بتقرى الودع...

ويقولولك عليه مش جدع..
اوعى يقولولك انه مش هامه...
الغربه والفراق...
دا انا جوايا بحر شوق ومحيط اشتياق..
اوعى يقولولك
انى هاجرك ومش فاكرك..او انى مش والدك...
اوعى يرسمونى فى عنيكى صوره
من غير ملامح...ويقولولك بوش كالح...
انى مش فالح...
او يرسمونى جبل قاسى...
واقف وشامخ
دا انا فراقك خلى قلبى عجوز وشايخ...
اوعى تصدقيهم لما يقلولك انى كسبان
فى غربتك وفراقك
انه...باعك....
او ان قصايدى فيكى مش مشاعر..
دا انا كل حرف كتبته فيكى شاعربمشاعر غربتك وبعادك...
دا انا ياما اتحملت عشانك ماسى....
اوعى تصدقيهم لما يقولولك ان قلبى عليكى قاسى
بس صدقيهم....لما يقولولك...
انى عصبى حبتين...
صدقيهم فى كل شيء...
ما انتى عارفه وشايفه بعنيكى ....العناد...
واللى عامل راس براسى....
يبقى عمره عندى فات......
ما انتى عارفه طبيعتى...راجل...
بارفض الغلط وعمرى ما كنت فى يوم لبط..
وما اعرفش فى يوم الهزيمه..
ولا اطوى نفسى بالذل والسكات...
ساعتها يبقى ابوكى مات...
بس عايزه الحقيقه....
صدقيهم لما يقولولك
انى اتهزمت بيكى...وانك سلاح موتى...
وياريت اموت وما اتحنيش فى الحياه بيكى..
واعذرينى...
لما اموت واقوم ...واموت... واقاوم... واموت بيكى...
بس اكون قدام عنيكى فى كيد النساء راجل..
ما انتى عارفه انى عشت سنين ....
مش لاقى فى الحياه راجل...

 

يا

يازهره....
يامعطره الكون فى رحابك....
ياريح....
باشمك....رغم البعد...
من فمك....
يا مسافات....

ب طويها....تطوبنى.....
واقرب منها..... تبعدنى...
وترفعها...الريح....
بعيد عنى...
يا بحور.....
شارب همومك...
مش لاقيلك شط...
ولا عارفلك...
طول
ولا عارفلك
عرض....
مش طايل فيكى...
اغرق....
ولا طايل فيكى ...
اموت..
عشان ياخدنى ...
الموج...
يرمينى ع الشط...
وارسم لك صوره...
تحتها ميت خط....
يا صوره ...
مرسومه فى عنيه
ماسك بروازها...
بايديه...
وباقول فيها اشعارى...
يمكن اصلها يحن...
ويرجع يطفى....
لهيب نارى

ليه....يا زمان...

ليه....يا زمان...
شارب فيك مراره...
النهارده ...فيك مش مكسب
وبكره... فيك خساره..
ليه....تخلى الكل فيك..
يلعن ويبكى....

ليه...؟؟؟؟؟
فين ايامك زمان.....؟؟؟؟؟؟؟؟؟
فاكر لما كنت صاحبى...
وما كنش فى بنا فى يوم حساب
فاكر لما كنت جنبى...
وكاتب معاك كتاب
فاكر لما كنت اغلط ونسامحنى
ولما تقصر معايا...
اقولك كلام عتاب...
ترجع وتسامحنى....
وتمسح من صفحتى العذاب...
ليه......؟؟؟
دا ما كنش الغدر معايا من طبعك...
كنت بتضحكلى وادلع...
والكل شايف وسامعك...
ليه يا زمان.....؟
كان نفسى تكون نهايتى معاك
زى البدايه...
وتكمل معايا للنهايه...
اغلط وتسامحنى....
ولما ازودها تعاتبى...
وما كنتش منتظر منك معايا...
فى البدايه...تدينى بزياده...
وفى النهايه...
يكون الغدر من طبعك...

قصيدة 6

وانا راجع فى الطريق
قابلت فى سكتى ...
جد ومعاه حفيد...
رق قلبى وحن...
وجريت عليه..
قطعت عليه سكته

واديته بوسه على جبهته
والدمعه من غبر ما ادرى
نزلت على خدى...
بللت هدومى وحجرى..
بص الطفل باستغراب...
ليه ولجده...
وشاف نظرة الاعجاب.
وحس البوسه..
على خده...
طبطبت على ضهره..
وملست على قصته وشعره
وقولت له...
جدك يا بخته.....
مين قده.....

قصيدة 5

تراب الأرض ياغالى
في حضنك ابننا الغالي
في حضنك عمرنا كله
ونجمة سدنا العالي

تراب الأرض ياطاهر

في حضنك ابننا ناصر
في حضنك عزنا وجاهنا
ومجد الماضي والحاضر

تراب الأرض ياعنبر
في حضنك ابننا الأكبر
في حضنك زهرة أيامنا
وزهرة حلمنا الأخضر

تراب الأرض ياحنه
أبو خالد رحل عنا
أمانة تبوسه وتضمه
وتعمل له الضريح جنة .

قصيدة 4

الحرمان..
مش غياب نظره...
الحرمان...
لوعه واسى وحسره...
بيطفى فى ضى العين
كل يوم شمعه...

ولا كلمه تتقال....
وملهاش معنى...
قلوب بتنزف دم....
وعيون بعميها ...
الدمع..
واحساس بيموت كل يوم....
من حبيب انسم...
ولا بينكسف ولابيهتم...
خلينى اكتب...
وانت سامع..........
الكره بيزيد.....
للى بيزود بينا مواجع..
للى بيزرع فى كل
شيبرمسافه....
بينا موانع..
ح اعيش كدا فى دنيتى
كاره لكل جبان...
واصرخ انا فى جنتى...
ملعون ابو الاحزان

قصيدة 3

عمرك...
طول طريق سفر..
عمرك....
مسافه بيتحداها الزمن...
قابلت فيها ...
كام نفر....

كام علامه ...
كام اشاره ....
............بتنكسر..
قابلت فيها...
كام حبيب... رحل...
كام صديق... غدر.....
كام كدبه ...
........بتنتشر.....
كام وكام وكام...
كل ما يطوى الزمان...
مسافة عمرنا...
يبقى فات الاوان....
وكل شيء...
بيفوت اوانه...
لما يقل فى الكون امانه...
وقول على الدنيا السلام....
لما يموت جوانا الكلام...
وندفن الصوت جوا السكات..
ولما يضيع م الحر القرار..
والنهار الساطع يبقى عار...
وتلاقى الضلمه بتداريك..
فجأه....
متلاقيش معاك شريك...
يبقى فات اوانك...
وانطوى الطريق ....
بين انياب زمانك.....
ساعتها...
قول على الدنيا السلام..

 

 

قصيدة 2

انا لسه فاكر....
كل حاجه ....
حلوه فيكى...
فاكر ضحكتك...
فاكر جنانك....
مشوقانى لحنيتك..

ولما جيتى...
شفت فى عنيكى ...
كل حاجه حلوه ...
وعكسها....
نفسى روحك...
تجينى واحسها...
وتروح تجيب
حبيبتى من غير
ما حد يمسها....
انا لسه فاكر...
كل حاجه ...
حلوه فيكى...
بلاش تخلينى ....
اشوف عكسها.

قصيدة 1

ولا حد

عارف حاجه...

بص للعين ....
افحص
الابتسامه...

حتلاقى
كام علامه....
وكام يامامه...
وكام حمامه..
ع الجبين ...
مدبوحه من سنين..
وحتلاقى...
كام شوق
وكام حنين..
وحتلاقى....
اهه وتنهيده
وكام انين...
حتلاقى ...
فرقه وغربه..
متجمعين....
حتلاقى الاحبه
متفرقين...
حتلاقى الدموع ...
نازله ...
ع الفرح بتجرحه...
والظلم فوق ...
العدل بيدبحه...
حتلاقى الكدب...
صوته عالى...
والصدق بيعانى....
ساعتها......
قول .....للابتسامه.....
متشكرين..